ووروجک کوچولو

اون‌وروجک کوچولویی که سال ۸۸ شروع کرد به نوشتن این وبلاگ دو ماه دیگه میشه ۲۶ سالش...!

 

 

 

ووروجک کوچولو ...

نوشته شده در جمعه بیست و ششم خرداد ۱۳۹۶ساعت 21:50 توسط هستی|

ووروجک کوچولو ...

۲نیمه شب به بعد لعنتی... باید خواب بود. بیدار ک باشی حمله میکنن، همونایی ک روزا به هزار ترفند ازشون فرار می کنی؛ همه ی دردا، نگرانیا، علامت سوالا... حتی احساساتی ک مدت هاست خاکشون کردی رو نبش قبر میکنی... فکر میکنی، فکر میکنی، فکر میکنی... اونقدری ک آخرش یا به گریه میرسه یا به یه کار احمقانه... ی چیزی مثل تکست دادن به کسی ک نباید...

باید خواب بود! این ساعت لعنتی رو باید خواب بود...

ووروجک کوچولو ...

شادیام واسه اینستاست! غمامو میارم اینجا! نمیشه که غما رو جار زد... نمیشه که دست گدایی واسه ترحم آدما دراز کرد... آدما دوس ندارن ناله هاتو بشنون حوصله شونو سر میبره، دلشونو میزنی... ولی خب...هرچقدم که خودتو گول بزنی... هرچقدم که تو تک تک عکسا بخندی... به همه بگی که حالت خییییلیییی خوبه... باز... یه جایی خیلی زود کم میاری... یه جایی که نمیشه جلو اشکاتو بگیری... واسه من وقتیه که تنهاییم خودشو به رخ میکشه! تو روم قهقهه میزنه و میگه "خوب نگاه کن! تو هیچ کسو نداری که نگرانت باشه! که بتونی بهش بگی حالم خوب نیست و بدونی واسش مهمه!" خوبه که واسه یکی مهم باشی. خوبه که هر وقت حالت خوش نبود بدونی یکی هست که واسش مهمه! خیلی مهمه! یکی که بگه حاضر شو میام دنبالت. شده اندازه نیم ساعت ببینیش ولی بهت بفهمونه تنها نیستی. بفهمونه هرجا باشه خودشو میرسونه تا حالت خوب شه. خوبه که حس کنی مهمی! از اون حسای خوبی که مدت هاست واسم دست نیافتنی شده! ووروجک کوچولو ...ادامه مطلب

۲۳ساله میشم! چند روز دیگه... بدون هیچ عشقی! شاید مسخره ست که وقتی بهش فکر میکنم انگار نفسم بالا نمیاد. حس میکنم تو اتاق هوا نیست، مجبورم پنجره رو باز کنم... شاید دچار مالیخولیای ترس از گذر زمان شدم... مالیخولیایی که بدون عشق تشدید میشه، اینکه سالهای عمرت بره و تو هیچ عشقی توی قلبت نباشه!... میترسی! از اینکه پیر بشی و هیچ وقت عاشق نشده باشی، هیچ وقت یه معشوق واقعی نباشی! میترسی و هی خودتو تو آینه نگاه میکنی... رژیم میگیری تا گذر سن توی چهرتو، پشت اندام زیبا پنهان کنی. از ترس چروک و افتادگی پلک شبا کرم دور چشم میزنی... میترسی! دائم میترسی! با خودت میگی وقتی الان دنیای کسی نیستم، چطور ممکنه وقتی پیر و چروکیده شدم معشوق کسی باشم؟ ۲۳سالگی سنی بود که دوسش داشتم! از وقتی ۱۴-۱۵ ساله بودم! به نظرم عدد قشنگی بود! به نظرم سن دوس داشتنی ای میومد! الان... چند روز باهاش فاصله دارم و حس میکنم تو روز تولد ۲۳ سالگیم غمگین ترینم ووروجک کوچولو ...ادامه مطلب

هنوزم دارم نامشو. نامه کسی ک بغض میکرد، جلو تئاتر شهر بالا و پایین میپرید که نمیتونه بهم بفهمونه دوسم داره؛ ی جور بی قراری کودکانه. هنوزم دارم نامشو... توش گفته بود قول دادم ساکت باشم ک وقت بگذره که نشونت بدم چقدر مهمی چقدر دوستت دارم...

نشونم داد... چند روز پیش خبر داد ک رفته دیدن مادر و برادر دختره...

به همین سادگی! زندگی همینقدر واضح بیرحمه! پر از حرفایی که هیچوقت نباید باور کرد...

ووروجک کوچولو ...

کم اوردم... این روزا همش کم میارم...

زندگی ای ک عشق توش خیلی کمه...

ووروجک کوچولو ...

شجاعت میخواد که به کمتر از ایده آلِ زندگیت قانع نشی! نه اون ایده آل افسانه ای و رویایی. ایده آلی که دست یافتنی باشه ولی فعلا نخواد که سر و کلش تو زندگیت پیدا شه. ایده آلی که شاید بشناسیش، شایدم نشناسیش! حداقل واسه دخترا خیلی شجاعت میخواد ترس از تنهایی که خوره وار میافته به جونشونو پس بزننو بمونن تا شاید یه روز برسن به ایده آلشون، شایدم هیچوقت نرسن! شجاعت میخواد بارها و بارها به جواب ازدواج کردی بگن نه، اونقدر بگن نه تا روزی برسه که به لفظ عامیانه ی ایرانیا بشن پیر دختر!! و باز اونروز شجاعت میخواد حسرت نخورن که کاش به کمترش قانع میشدیم حتی اگه قرار نبود اون عشق واقعی رو باهاش تجربه کنیم... و بعد به هر دختر کم و سن و سال تری که رسیدن نگن موقعیت ازدواج ک پیدا کردی برو، هرچی بمونی موقعیتات کمتر میشه... شجاعت میخواد عشق خواستن... منتظرش موندن...   پ.ن ۱: عشقی ک حاصل انتخاب باشه با عشق تحمیل شده فرق داره. خیلیا از سر ناچاری و کمبود موقعیت و بالارفتن سن ازدواج میکنن و بعد به خودشون تلقین میکنن شوهرشون عشقشونه، در حالیکه خودشونم ته دلشون میدونن انتخابشون نبوده. در واقع اونقدر گزینه هاشون کم بو ووروجک کوچولو ...ادامه مطلب